Delicias turkas

Byłam w Turcji dwa lata temu. Kolorowy kraj pełen słońca i egzotycznych osobliwości przyrody. Przez kilka pierwszych dni moje posiłki opierały się głównie na kuchni hotelowej. Moją uwagę jednak powoli zaczęły przyciągać też te wszystkie różnorodności serwowane na pobliskich uliczkach. A to jakaś turecka pizza, kebab, dziwne domowe lody i takie małe słodkości w różnych kolorach i kształtach. Wybraliśmy się więc na wycieczkę po świecie tureckich smaków i muszę przyznać, że jednak większość lepiej wygląd niż smakuje. Urzekły mnie jednak cukiernie pełne ptysiów, eklerów i pączków. Jeśli będziecie kiedyś w Bodrum odwiedźcie taką cukiernię położoną dokładnie po środku miejskiego bulwaru. Banan w cieście i budyniowe ptysie to coś co tuż przed świętami chodzi mi po głowie :)

La serpiente de Malasia

Znajoma miała kiedyś węża, sporego boa dusiciela, które są często hodowane w domu i podobno nie stanowią zagrożenia dla człowieka. Wąż był oswojony, łagodny i często pełzał sobie po domu, ale nagle zaczął się dziwnie zachowywać, kładł się bowiem przy niej na łóżko, jakoś tak dziwnie prężąc. Martwiąc się czy ukochany wąż nie jest czasami chory zasięgnęła opinii znajomego weterynarza. A od niego, ku swojemu zaskoczeniu i przerażeniu, dowiedziała się że jest mierzona i jej ulubiony zwierzak sprawdza, czy aby napewno da radę ją zjeść. Szybko pozbyła się gada.

Sueno americano

Każda mała dziewczynka marzy o tym żeby być księżniczką. Każda księżniczka powinna mieć swój pałac. A co jeśli księżniczka nie jest wystarczająco zamożna żeby swój pałac posiadać? Wtedy zamyka oczy i dalej marzy :)
Ja chyba nie urodziłam się księżniczką bo znaczną część dzieciństwa spędziłam wspinając się na drzewa, kopiąc piłkę z chłopakami albo biegając z otartymi kolanami. Kiedy dzisiaj zamykam oczy marzę o łące pełnej ziół i ciepłych promykach słońca na policzkach... wiosna :)

Cara maya

W tym roku według kalendarza majów miał skończyć się świat. Dzisiaj i jutro podobno wskutek jakiejś potężnej burzy na słońcu ziemia ma być atakowana przez bliżej nieokreślone cząsteczki, które uderzą w nią z prędkością ponad 6 mln km/h. Brzmi apokaliptycznie? Nie ma obaw, podobno nic nam grozi, co najwyżej "spektakularne zorze polarne". A może to tylko początek i majowie jednak wiedzieli coś więcej

Caracol frances

Jestem umiarkowanie odważna jeśli chodzi o eksperymenty kulinarne, ale ślimaki miałam okazję jeść. Konkretnie małże i muszę przyznać, że jakieś takie nijakie były. A wam co najdziwniejszego zdarzyło się jeść?

Santorini Iglesias

Santorini jedna z najpiękniejszych wysp w Europie. Właściwie na każdym zdjęciu, widokówce widać charakterystyczną zabudowę białym słodkimi domkami, zwieńczonymi niebieskimi półkolistymi dachami. Większość tych kopuł to zwieńczenia rozsianych po całej wyspie kościołów. Można odnieść wrażenie, że miasteczko rozsiadło się na zboczu wzgórza. Zaś połączenie poszczególnych budynków urokliwymi schodkami tworzy wrażenie jakbyśmy mieli do czynienia z jedną wielką budowlą. Powulkaniczna architektura krajobrazu pozwoliła uchronić Santorini od kolosalnych hoteli tak charakterystycznych dla basenu morza śródziemnego, ale co za tym idzie sprawić iż jest to jeden z najdroższych kurortów w Europie. Dzięki czemu jednak Santorini zachowało urok i klimat minionych dekad, a dla mnie ciągle miejsce na mapie moich przyszłych podróży.